Moments....

Πόσο διαρκεί μια στιγμή...;;;

Μέρες,μήνες,λεπτά,δευτερόλεπτα...

Κάποια χρόνια από τη ζωή σου...

Και πάλι...Πόσες από αυτές είναι αληθινές,πόσες πλαστές και πόσες ψεύτικες...;;;

Σε πόσες από αυτές ένιωσες χαρά,λύπη,πόνο,ενθουσιασμό...Ποικιλία συναισθημάτων και καταστάσεων...Με ποια...και πόσα άτομα πέρασες αυτές τις στιγμές ;Σε ποια είδες το αληθινό πρόσωπό τους,ποια απλά ''μασκαρεύτηκαν'' για χάρη του φαίνεσθαι της στιγμής ;;;

Κάποτε πίστευα πως μπορώ να προβλέψω τη συμπεριφορά του καθενός,περνώντας λίγο καιρό μαζί του,κομμάτι ενός χρονικού διαστήματος...Δεν αρκεί...Κι ας ήμουν μικρός και αμαθής κάποτε...Μπορείς να το κερδίσεις από τη πρώτη στιγμή;Να επιτύχεις τη καθολική προσοχή προς το πρόσωπό σου;Να αποσπάσεις κάπως το ενδιαφέρον του...σε μικρό ή και μεγαλύτερο βαθμό ;;; Ίσως τότε να κερδίσεις την ευκαιρία της αλήθειας μιας στιγμής...Γιατί σπάνια πετυχαίνεις  αληθινές στιγμές....!!!

Βρίσκομαι σε ένα μέρος,μια πόλη όπως οι άλλες...Όχι και η μεγαλύτερη,όχι και η μικρότερη...Τυπική αλλά πάντοτε αγαπητή...Άλλοτε ευδιάθετη,κάποιες στιγμές μελαγχολική...Διασκεδάζω σε αυτή τη πόλη.Τουλάχιστον έτσι είχα συνηθίσει...Έχω κοπέλα.Τουλάχιστον έτσι είχα συνηθίσει...Έχω αρκετούς φίλους.Αλλά σπάνια τους εμπιστεύομαι όλους...Όμως δε ξεχνάω τι έχω ζήσει...Μέρες...Μουντές,βροχερές,μίζερες...Ζωντανές,ηλιόλουστες,ευδιάθετες...Τι άλλο να λογαριάσω;;;Αλλά δε θέλω πάντα να περνάνε άσκοπα...Πιθανόν να θες το ίδιο...ή και ακόμα να μην το έχεις ανακαλύψει άμα βρίσκεσαι κλεισμένος στο εαυτό σου...

Δε διαφέρουμε πάντα....Κοίταξε γύρω σου.Αν δεις  από κοντά, μπορείτε να βρεις κάποιον σαν εσένα: Κάποιος προσπαθεί να βρει τη θέση του. Κάποιος προσπαθεί να βρει τον εαυτό του.Κάποιος προσπαθεί να βρει το νόημα στην ύπαρξη των σχέσεων που έχει δημιουργήσει,στη τελική όσων έχουν κρατήσει.Κινείται συνεχώς στη αναζήτηση,κάποιες φορές με χαρά άλλες με θλίψη.Μερικές φορές φαίνεται σαν να είναι ο μόνος στον κόσμο που  αγωνίζεται, που είναι απογοητευμένος, δυσαρεστημένος, μόλις και μετά βίας μπορεί να συνεχίσει. Αλλά αυτό το συναίσθημα είναι ένα ψέμα.Κι αν απλά τον επηρεάζει,κάποια μέρα που θα βρει το κουράγιο θα υπάρξει κάποιος εκεί δίπλα να του φωτίσει τη μέρα.Το'χεις ζήσει,σωστά;!Αυτές οι στιγμές είναι που μας κάνουν ανθρώπους...!!! Αναζητάμε αυτό το κάτι σε στιγμές που μας έχουν λείψει, σε στιγμές  που έχουμε ζηλέψει, σε στιγμές που ακόμα δεν έχουμε δημιουργήσει…!!!

Άλλο η μνήμη και άλλο η ανάμνηση… Αναμνήσεις, κομμάτια του εγκεφαλικού μας  ‘φωτογραφικού φίλμ’ που έχουν αποτυπωθεί  στο εσωτερικό μας, για πάντα ή για κάποιο χρονικό διάστημα… Όμως είναι καθαυτές απλές εικόνες…! Η μόνη χάρη που έχουν είναι να δημιουργούν ένα αίσθημα μελαγχολίας (στις χαρούμενες στιγμές πάντα) στιγμές για τα συναισθήματα που κανένα φωτογραφικό φίλμ δε μπορεί να συλλάβει… Το χαμόγελο ενός αγαπημένου προσώπου, τη γνωριμία ενός έρωτα που θα μας παρασύρει, τις πλάκες με τη παρέα, τις χαρές και τις λύπες…

Η μνήμη αποτελεί  απλά το όργανο επαναφοράς… στιγμών…’’Δεν ανακαλείς στη μνήμη σου παλιές αναμνήσεις;;’’…Σωστά;!

Ακόμα αναζητώ το λόγο που με έφτασε στο σημείο να ψάξω για χαμένες στιγμές… Ναι ναι πράγματι έχασα ανθρώπους που είτε για μικρό είτε για μεγάλο χρονικό διάστημα μοιράστηκαν κομμάτια του εαυτού μου… Θέλω να πιστεύω πως μου χάρισαν αληθινές… στιγμές… Κι εγώ να έδωσα το καλύτερό μου εαυτό…

‘Αυτό που έχει σημασία στη ζωή δεν είναι τι σου συμβαίνει, αλλά τι θυμάσαι και πώς το θυμάσαι’  λέει ο  Gabriel Garcia Marquez….

Γι’ αυτό πολύ απλά ….  ΖΗΣΤΕ !!! Γιατί  δεν θυμόμαστε μέρες,θυμόμαστε 

ΣΤΙΓΜΕΣ!!!